Mała próba nie- prozy….
stoję samotnie nago na środku ronda i gram w rosyjską ruletkę nikt nie widzi jak w środku mnie zapadają się fasady całych konglomeracji miejskich domków budowanych na piasku i z kart wspólnych śniadaniowych kaw wakacji w Międzywodziu i spacerów po zroszonej łące z psem u nogi większość dostrzega tylko płonący w mych źrenicach …
Gdy będziesz wracał do domu, przynieś bzu pełne kiście, zrzucę zastawę ze stołu, będę Cię witać soczyście. Zamiast- co słychać kochanie? zaserwować mi możesz do łóżka na późne śniadanie magnolie przycięte nożem, a gdy zapytam jaki dziś mamy dzień, rozsyp u stóp polne maki i zdejmij z mej duszy cień. Lecąc znów z Amsterdamu …
umrzeć tego nie robi się swej Pani bo co ona ma począć w pustym mieszkaniu… nikt jej już nie towarzyszy od rana do nocy wiernie przy nodze nikt nie wraca na dźwięk swego imienia z ogrodu z bardzo zadowolonym ogonem i nie ma już popołudniowych mruczanek w zagłębieniu jej kolan nie ma też pobudek nagłych …