Gdyby dało się tak złamane serce nałożyć na specjalne prawidła, tak żeby nie zmieniło kształtu zanim znowu zacznie bić. Bo rzucone w kąt, na dno szafy, tak jak sezonowe buty, staje się wklęsłe, zapadnięte, coraz bardziej popękane. Im dłużej leży nieużywane, bo zima szalejąca w nas nieskończenie się przedłuża, tym wolniej wraca potem do swojej …
Mgła podchodzi nam pod okna. Gęsta, chciałoby się ją pogłaskać i zrobić siad! ale nic z tego. Trzeba zamknąć okno, żeby nie osiadła na meblach. Wyłączasz komputer, schodzisz po schodach prosto w nią i jedziesz nie widząc dokładnie dokąd. A może most, którym jechałeś rano, nie kończy się tam gdzie myślisz. Drzewa, pojazdy, ludzie. Wszystko …
ARLES kawiarniane tarasy w Arles trzaskają żaluzjami ruchu postaci tkwią tak tu i teraz jakby nie było nocy kochanków cichych ciepłych spraw puste krzesła niecierpliwie strzelają palcami jest żółto- ludno gwiazdy w popielniczkach gasną Arles rozchodzi się tarasy w smutku ścielą łóżka odpoczynek jest pustką