Jako mała dziewczynka uwielbiałam grać w klasy. To była jedna z tych zabaw, które pochłaniały mnie bez reszty – na tyle, że zapominałam o wszystkim dookoła. Rysowane kredą linie na chodniku, kamyk, czasami kawałek kredy, starannie ukryte w kieszeni, gotowe do rzucenia na odpowiednie pole – to były moje małe rytuały. Każdy ruch, każde skakanie …
warstwa po warstwie wysupłasz mnie z zaciętej oziębłości wyzujesz z fałd logiki odeprzesz bez mrugnięcia okiem zimny topór wzroku roztopisz wątpliwości w kubku czekolady podając z zaproszeniem bez daty ważności rozkroisz milczenie tuż u nasady jednym ostrym słowem pociągniesz za język dzianinę przeszłości prując ją wolno miesiąc po miesiącu w łagodnym akcie przebaczenia z nutą …
Ono wie lepiej. Wie? Czy może raczej czuje? Wie pierwsze. Zawsze. Niczym myśliwski pies spuszczony ze smyczy, by wytropić zwierzynę. Twój logiczny mózg. Twoje oczy. Twoje inne zmysły. One mogą nie zdążyć zarejestrować. Nie rozróżnić ilości bodźców. Nie połapać się w nadmiarze wrażeń. A ono zawsze. W pocieraniu nosa. Gdy słowa, które głosisz nie są …